Conjugació en català del verb «connaturalitzar»

Compartiu

Escriviu el verb que voleu cercar i premeu el botó de cerca.

O llisteu els verbs que comencen per:
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z

connaturalitzar

Mode indicatiu

Present
jo connaturalitzo (cent.), connaturalitze (val.), connaturalitz (bal.)
tu connaturalitzes
ell, ella, vostè connaturalitza
nosaltres connaturalitzem, connaturalitzam (bal.)
vosaltres, vós connaturalitzeu, connaturalitzau (bal.)
ells, elles, vostès connaturalitzen
Perfet
jo he connaturalitzat
tu has connaturalitzat
ell, ella, vostè ha connaturalitzat
nosaltres hem connaturalitzat
vosaltres, vós heu connaturalitzat
ells, elles, vostès han connaturalitzat
Imperfet
jo connaturalitzava
tu connaturalitzaves
ell, ella, vostè connaturalitzava
nosaltres connaturalitzàvem
vosaltres, vós connaturalitzàveu
ells, elles, vostès connaturalitzaven
Plusquamperfet
jo havia connaturalitzat
tu havies connaturalitzat
ell, ella, vostè havia connaturalitzat
nosaltres havíem connaturalitzat
vosaltres, vós havíeu connaturalitzat
ells, elles, vostès havien connaturalitzat
Passat simple
jo connaturalitzí
tu connaturalitzares
ell, ella, vostè connaturalitzà
nosaltres connaturalitzàrem
vosaltres, vós connaturalitzàreu
ells, elles, vostès connaturalitzaren
Passat perifràstic
jo vaig connaturalitzar
tu vas (vares) connaturalitzar
ell, ella, vostè va connaturalitzar
nosaltres vam (vàrem) connaturalitzar
vosaltres, vós vau (vàreu) connaturalitzar
ells, elles, vostès van (varen) connaturalitzar
Passat anterior
jo haguí connaturalitzat
tu hagueres connaturalitzat
ell, ella, vostè hagué connaturalitzat
nosaltres haguérem connaturalitzat
vosaltres, vós haguéreu connaturalitzat
ells, elles, vostès hagueren connaturalitzat
Passat anterior perifràstic
jo vaig haver connaturalitzat
tu vas haver connaturalitzat
ell, ella, vostè va haver connaturalitzat
nosaltres vam haver connaturalitzat
vosaltres, vós vau haver connaturalitzat
ells, elles, vostès van haver connaturalitzat
Futur
jo connaturalitzaré
tu connaturalitzaràs
ell, ella, vostè connaturalitzarà
nosaltres connaturalitzarem
vosaltres, vós connaturalitzareu
ells, elles, vostès connaturalitzaran
Futur perfet
jo hauré connaturalitzat
tu hauràs connaturalitzat
ell, ella, vostè haurà connaturalitzat
nosaltres haurem connaturalitzat
vosaltres, vós haureu connaturalitzat
ells, elles, vostès hauran connaturalitzat
Condicional
jo connaturalitzaria
tu connaturalitzaries
ell, ella, vostè connaturalitzaria
nosaltres connaturalitzaríem
vosaltres, vós connaturalitzaríeu
ells, elles, vostès connaturalitzarien
Condicional perfet
jo hauria (haguera) connaturalitzat
tu hauries (hagueres) connaturalitzat
ell, ella, vostè hauria (haguera) connaturalitzat
nosaltres hauríem (haguérem) connaturalitzat
vosaltres, vós hauríeu (haguéreu) connaturalitzat
ells, elles, vostès haurien (hagueren) connaturalitzat
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

connaturalitzar

Mode subjuntiu

Present
jo connaturalitzi, connaturalitze (val.)
tu connaturalitzis, connaturalitzes (val.)
ell, ella, vostè connaturalitzi, connaturalitze (val.)
nosaltres connaturalitzem
vosaltres, vós connaturalitzeu
ells, elles, vostès connaturalitzin, connaturalitzen (val.)
Perfet
jo hagi (haja) connaturalitzat
tu hagis (hages) connaturalitzat
ell, ella, vostè hagi (haja) connaturalitzat
nosaltres hàgim (hàgem) connaturalitzat
vosaltres, vós hàgiu (hàgeu) connaturalitzat
ells, elles, vostès hagin (hagen) connaturalitzat
Imperfet
jo connaturalitzés, connaturalitzara (val.), connaturalitzàs (val., bal.)
tu connaturalitzessis, connaturalitzares (val.), connaturalitzassis (bal.), connaturalitzesses, connaturalitzasses (val., bal.)
ell, ella, vostè connaturalitzés, connaturalitzara (val.), connaturalitzàs (val., bal.)
nosaltres connaturalitzéssim, connaturalitzàrem (val.), connaturalitzàssim (bal.), connaturalitzéssem, connaturalitzàssem (val., bal.)
vosaltres, vós connaturalitzéssiu, connaturalitzàreu (val.), connaturalitzàssiu (bal.), connaturalitzésseu, connaturalitzàsseu (val., bal.)
ells, elles, vostès connaturalitzessin, connaturalitzaren (val.), connaturalitzassin (bal.), connaturalitzessen, connaturalitzassen (val., bal.)
Plusquamperfet
jo hagués (haguera) connaturalitzat
tu haguessis (hagueres) connaturalitzat
ell, ella, vostè hagués (haguera) connaturalitzat
nosaltres haguéssim (haguérem) connaturalitzat
vosaltres, vós haguéssiu (haguéreu) connaturalitzat
ells, elles, vostès haguessin (hagueren) connaturalitzat
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

connaturalitzar

Mode imperatiu

Present
tu connaturalitza
ell, ella, vostè connaturalitzi, connaturalitze (val.)
nosaltres connaturalitzem
vosaltres, vós connaturalitzeu, connaturalitzau (bal.)
ells, elles, vostès connaturalitzin, connaturalitzen (val.)
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

connaturalitzar

Formes no personals

Formes no personals
Infinitiu connaturalitzar
Infinitiu compost haver connaturalitzat
Gerundi connaturalitzant
Gerundi compost havent connaturalitzat
Participi connaturalitzat, connaturalitzada, connaturalitzats, connaturalitzades
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

connaturalitzar

  1. Fer natural.
  2. Així es precisa la repetició d'actes perquè la voluntat i el juí pràctic es determinen amb fermesa i es connaturalitzen amb l'objecte operable d'una virtut moral o d'un vici, i s'adquireix l'hàbit. Teresa Gironés, L'hàbit de l'amor ausiasmarquià: de la gènesi a la destrucció, 2004

La definició del verb prové del Viccionari i està sotmesa a les condicions de la llicència Creative Commons Reconeixement-CompartirIgual (CC BY-SA 3.0). Podeu millorar-la editant la seva entrada al Viccionari.

Aquest diccionari s'ha generat a partir de les dades lingüístiques del diccionari de Softcatalà publicat amb llicència dual LGPL v2.1 i GPL v2. Les definicions dels verbs provenen del Viccionari i es publiquen sota llicència de Creative Commons Reconeixement/Compartir-Igual.